Boş Oy Atarsak Ne Olur? – Sessizliğin De Bir Sesi Vardır
Bazı hikâyeler vardır, sadece kulakla dinlenmez; kalbinle duyarsın. 🌿 Bugün sana böyle bir hikâye anlatmak istiyorum. Sandık başında el titreyerek verilen bir kararın, bir kağıt parçasının üzerinde şekillenen düşüncelerin hikâyesi… Çünkü bazen bir seçimde oy kullanmak kadar, boş oy atmak da büyük bir anlam taşır. Ve o anlamı en iyi, içinden geçtiğimiz bu sessiz ve gürültülü dünyada belki de bir hikâyeyle anlayabiliriz.
—
Bir Seçim Günü Sabahı: Ali ve Elif’in Hikâyesi
Ali, her zaman çözüm odaklı, mantığını ön planda tutan biriydi. İş hayatında da özel hayatında da planlı, stratejik düşünürdü. Ona göre seçim bir görevdi ve bu görevi en verimli şekilde yerine getirmek gerekiyordu.
Elif ise daha çok duygularıyla yaşayan, insan ilişkilerine önem veren biriydi. Oy vermek onun için sadece bir siyasi tercih değil, insanlara dair bir inanç göstergesiydi.
O sabah birlikte sandığa yürürken konuşmaları, iki farklı bakış açısının çarpışması gibiydi.
“Ben kararımı verdim,” dedi Ali. “Hangi adayın en rasyonel çözümü sunduğunu düşündüm ve ona oy vereceğim.”
Elif ise iç çekti: “Ben bu sefer kararsızım. Hiçbiri içime sinmiyor. Belki de boş oy atarım…”
Ali hemen karşı çıktı: “Boş oy atmak hiçbir işe yaramaz. Zaman kaybı. Oyun boşa gider.”
Elif gülümsedi: “Belki de bazen sessiz kalmak, en güçlü söz olmaktır.”
—
Boş Oy Nedir, Ne Anlama Gelir?
Boş oy, seçimde sandığa gidip oy pusulasına hiçbir aday için işaret koymamaktır. Yani seçim hakkını kullanırsın ama hiçbir adaya onay vermezsin. Hukuken bu oylar geçersiz sayılır ve sonuçlara dahil edilmez.
Ama işin ilginç tarafı şu: Boş oy, hukuken “yok” sayılsa da, toplumsal anlamda çok güçlü bir mesajdır. Bu, sistemin kendisine “Ben buradayım ama hiçbirinize güvenmiyorum” demektir. Bir anlamda protestodur, bir duruştur.
—
İki Farklı Duruş, Tek Sandık
Sandıkta Ali pusulayı işaretlerken, Elif bir süre durdu. Elindeki kalem titredi. Düşündü: “Bu gerçekten benim sesim mi? Yoksa sadece bir zorunluluk mu?”
Sonunda pusulayı boş bıraktı ve zarfı sandığa attı.
Dışarı çıktıklarında Ali, “Yani oyunu boşa mı harcadın şimdi?” diye sordu.
Elif sakin bir sesle cevap verdi: “Belki boşa gitmiştir. Ama vicdanım rahat. Çünkü bu seçimde içime sinmeyen bir şeye onay vermedim.”
Bu konuşma belki küçük bir tartışmaydı ama ikisinin de içinde yankılandı. Ali, stratejik bakışının ötesinde ilk kez “temsil edilmeme” duygusunu düşündü. Elif ise sessizliğin bazen gerçekten de bir söz olabileceğini hissetti.
—
Boş Oyun Sessiz Mesajı
Boş oy, seçim sonuçlarını doğrudan değiştirmez. Ama sayısı arttıkça, siyasete ve topluma güçlü bir mesaj verir:
“Hiçbir aday beni temsil etmiyor.”
“Sistem değişmeli.”
“Seçenekler yetersiz.”
Ve bu mesaj, bazen bağırmaktan daha çok şey anlatır. Çünkü bir toplumda yüz binlerce insan oy verip hiçbirini seçmiyorsa, o sessizlik artık bir çığlıktır.
—
Geleceğe Dair Düşünceler: Boş Oy Bir Başlangıç Olabilir mi?
Belki de gelecekte boş oy, siyasetin en çok dinlemesi gereken seslerden biri olacak. Çünkü insanlar artık “kötünün iyisine” razı gelmek istemiyor.
Belki bir gün, yüksek boş oy oranı, yeni liderlerin ortaya çıkmasına, siyasetin kendini yenilemesine neden olacak.
Ve belki de boş oy atanlar, “umutsuz” değil, tam tersine “daha iyisini isteyen” insanlar olarak anılacak.
—
Bir Oy, Bir Hikâye
O seçimden yıllar sonra Ali ve Elif hâlâ birlikte sandığa gitmeye devam ettiler. Ali hâlâ çözüm odaklı, Elif hâlâ duygularını dinleyen biriydi. Ama artık Ali de bazen boş oy atmayı düşündü; Elif ise bazen bir adaya destek vermenin önemini anladı.
Çünkü demokrasi sadece seçim değil, aynı zamanda anlam arayışıdır. Ve her oy, ister dolu ister boş olsun, bu arayışın bir parçasıdır.
—
Sonuç: Sessizliğin de Gücü Vardır
Boş oy atmak “hiçbir şey yapmamak” değildir. Aksine, “Ben buradayım ama seçenekleriniz bana yetmiyor” demektir. Sessizliğin, doğru zamanda, doğru yerde söylendiğinde bir çığlığa dönüşebileceğini unutmayın.
Belki bir gün, o sessiz oylar sayesinde yeni fikirler doğacak, yeni sesler yükselecek. 🌱
—
Senin Hikâyen Ne?
Hiç boş oy attın mı? Ya da bir gün atmayı düşündün mü? Bu konuda ne hissediyorsun? ✍️
Yorumlara düşüncelerini yaz, bu hikâyeyi birlikte büyütelim. Çünkü demokrasi, konuşarak, paylaşarak ve bazen de sessiz kalarak gelişir.